Πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο Υπουργείο Μετανάστευσης μεταξύ αντιπροσωπείας αιτούντων άσυλο και προσφύγων
που διαμένουν στη Δομή Φιλοξενίας της Ριτσώνας με στελέχη της Δ/νσης Ασύλου, την Τετάρτη 10 Μαρτίου.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό και θετικό το γεγονός ότι η Δ/νση ασύλου δέχτηκε να ακούσει τα αιτήματα των αιτούντων άσυλο και προσφύγων και προχώρησε σε συνομιλία με τους αντιπροσώπους των κοινοτήτων που διαμένουν στη Ριτσώνα.
Υπενθυμίζουμε ότι οι κοινότητες που διαμένουν στη Δομή της Ριτσώνας πραγματοποίησαν προ ολίγων ημερών ειρηνικές διαδηλώσεις για να εκφράσουν τις ανησυχίες τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους.
Παραθέτουμε το κείμενο που συγκεντρώνει τα προβλήματα αυτά και από πλευράς μας θα θέλαμε να δώσουμε έμφαση στην ανάγκη ένταξης των αιτούντων άσυλο και προσφύγων όπως εκφράζεται απο τους ίδιους στο ακόλουθο απόσπασμα:
«Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό για μας είναι η εκμάθηση της γλώσσας και ενέργειες που διευκολύνουν την ένταξη μας στην κοινωνία. Δυστυχώς, παρόλο τις αδιάκοπες προσπάθειές μας, μετά από τόσα χρόνια δεν βλέπουμε σημαντικές αλλαγές. Και ακόμα ζούμε στο περιθώριο»
Α meeting was held at the premises of the Ministry of Migration between a delegation of asylum seekers and refugees residing in the Camp of Ritsona and officials of the Directorate of the Asylum Service of Greece, on Wednesday the 10th of March.
It is particularly important and positive that the Asylum Service accepted the request of the delegation of asylum seekers and refugees and proceeded to talk with the representatives of the communities living in Ritsona.
We remind you that the communities living in the specific camp held peaceful demonstrations a few days ago to express their concerns and the problems they face in their daily lives.
We present the letter that brings together these problems and for our part we would like to emphasize the need for integration of asylum seekers and refugees as expressed by themselves in the following passage:
“Last but not least for us is language learning and actions that will facilitate our integration into society. Unfortunately, despite our perpetual efforts, after so many years we do not see any significant changes. And we still live on the margins of society”
