An ounce of prevention… – 13/12/2020

by

Mahdia Hossaini

After a few days of heavy rain and the tents in the Karatepe camp flooded once again. Yesterday we saw miserable images on various media platforms depicting

the situation of the people living in these flooded tents. Seeing those images was something many people could not believe. Even more when they realize this camp is situated also in a corner of Europe. But what really shocked everyone was the discovery of an unexploded ordnance in front of one of the tents. Meanwhile, the Greek government has been repeatedly warned by well known INGOs & NGOs along with other various relevant actors about the toxicity of the land the camp is situated upon and the contamination of the soil in that area with lead and the existence of mines. All this, however, has been ignored by the government. What you saw in yesterday’spictures (idle ordnance) that shook you for a moment did not take place in war-torn countries like Afghanistan, Syria and Iraq, but in the (heart) of Europe. This mine was exactly like  the ammunition and weapons of war that we escaped from, and in search of security, we embarked on a journey in which we experienced death many times.

And here, we still feel insecure. Idle ordnance is buried right next to our tents where we spend our days and nights. A mine that even the police were afraid to approach for hours. They were rightfully scared, but do they really expect us not to be afraid of mines and if so why? Is it because we were born in war and we have no right to be afraid since we are used to these things? They were born in peace so they can be afraid of these things. This was not the first mine in the area and it is not the last. Both you and I know this well. And I have to fear the moment when one of these mines explodes under my feet or maybe when our children are playing. Sooner or later this will happen. Again, both you and I know this.

And then I do not know in which court to file a complaint against you. Oh you who hold a father responsible for the death of his son and arrest him, in which court should we address you for playing with the lives of 7,000 people in the Karatepe camp? Must one of these mines explode to turn the eyes and minds back to Karatepe? Like the fire that devastated Moria and woke up the European countries, forcing them to relocate  a number of migrants

If something is about to happen, the time has come. We have a proverb that says prevention is better than the cure. So isn’t it better to start preventing? Because treatment costs can be very expensive for both migrants and the host society.


 پیشگیری بهتر از درمان

۱۳/۱۲/۲۰۲۰

مهدیه حسینی

 بعد از چند روز بارندگی شدید و زیر آب رفتن خیمه ها در  کمپ کاراتپه ، دیروز شاهد  تصاویر اسفباری از وضعیت مردم و خیمه ها و آبگرفتگی چادرها که در رسانه های مختلف نشر شد ،بودیم .این تصاویر،حتی تصور اینکه این کمپ هم در گوشه ای از اروپاست را برای خیلی ها غیرقابل باور کرده بود . اما آنچه باعث شک همگان شد ،پیدا شدن مینی عمل نشده در روبروی یکی از خیمه ها بود. در حالی که بارها سازمان های مردمی و ارگانهای مختلف درباره سمی بودن زمین کمپ و آلوده بودن خاک آن منطقه به سرب و وجود مین ،به دولت یونان هشدار داده بودند . اما تمام اینها توسط دولت نادیده گرفته شده بود .

آنچه که دیروز در تصاویر دیدید ( مین فعال) و لحظه ای لرزه بر جانتان انداخت در کشورهای جنگ زده ای چون افغانستان و سوریه و عراق نبود بلکه در دل اروپا بود. این مین نمونه ای از همان مهمات و ابزار جنگی بود که ما از آن گریختیم و در جستجوی امنیت راهی سفری شدیم که بارها مرگ را در آن تجربه کردیم . و حالا درست اینجا، در اروپا هم باید احساس ناامنی کنیم. مینهای عمل نشده درست در کنار خیمه هایمان است و ما شب و روز خود را در آن خیمه ها می گذرانیم. مین هایی که حتی پلیس تا ساعتها از نزدیک شدن به آن هراس داشت. آنها ترسیده بودند اما از ما انتظار داشتند که نترسیم .چرا ؟ زیرا ما در جنگ زاده شده ایم و حق ترسیدن نداریم و باید به این چیزها عادت کرده باشیم .اما آنها در صلح و امنیت به دنیا آمده اند و باید هم بترسند. این اولین مین در آن منطقه نبود و آخرین مین هم نیست . این را هم شما خوب می دانید و هم ما. و ما هر لحظه باید بیم آن را داشته باشیم که چه زمانی یکی از این مین ها در زیر پایمان منفجر خواهد شد. یا شاید هم زمانی که کودکانمان  در حال بازی هستند . دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد ! این را هم شما می دانید و هم ما. و دقیقا آن وقت است که ما نمی دانیم که شکایت از شما را به کجا ببریم . ای شمایی که پدری را مسئول مرگ فرزندش در آبهای یونان می دانید و او را دستگیر می‌کنید ،در کدام دادگاه از شما باید شکایت کنیم که با جان ۷۰۰۰ انسان که در کاراتپه زندگی می کنند، بازی می کنید ؟!!

حتما باید یکی از این مین ها منفجر شود تا دوباره چشمها و ذهنها به سوی کاراتپه معطوف شود؟! همچون آتشی که موریا را از بین برد و کشورهای اروپایی را از خواب بیدار و وادار به جابجایی تعدادی از مهاجرین کرد. اگر قرار است کاری انجام دهید ، حالا دقیقا زمان آن است . ما ضرب المثلی داریم که می گوید پیشگیری بهتر از درمان است. آیا بهتر نیست پیشگیری را از همین حالا شروع کنیم ؟! شاید هزینه های درمان چه برای ما مهاجرین و چه برای شما بسیار گران تمام شود.

Photo taken by : Aegean Boat Report

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

This site uses cookies to offer you a better browsing experience. By browsing this website, you agree to our use of cookies.